เมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2566 ที่ผ่าน มีข้อความบน Facebook ของ ดร.โอ วรวรงค์ รักเรืองเดช ผู้อำนวยการ โรงเรียนมหิดลวิทยานุสรณ์ ได้โพสต์เนื่องในเกียรติยศของโรงเรียนไว้ได้อย่างน่าสนใจ โดยมีข้อความดังนี้

.

“เกียรติยศ ไม่ได้มาจากชาติกำเนิด แต่เกิดจากการกระทำ...”

.

วันนี้เป็น “วันแห่งเกียรติยศ” เป็นวันเชิดชูเกียรติและมอบเกียรติบัตรให้นักเรียนที่สำเร็จการศึกษาโรงเรียนมหิดลวิทยานุสรณ์ ดร.ไพรินทร์ ชูโชตถาวร เป็นประธานพิธี กล่าวแสดงความยินดี พร้อมกับมอบรางวัลนักเรียนดีศรีมหิดล 1 รางวัล

.

ทุกปีเราจะเชิญองค์ปาฐกมาบรรยายให้นักเรียน เพื่อแนะนำเทคนิคและสร้างแรงบันดาลใจในก้าวต่อไปในชีวิต ปีนี้ได้รับเกียรติจาก ศ.นพ.สิริฤกษ์ ทรงศิวิไล ปลัดกระทรวง อว. คุณหมอนักวิจัยลำดับต้นๆ ของประเทศ มาเผยเคล็ดลับความสำเร็จของชีวิต ต้อง “เก่ง” ต้อง “ดี” และต้อง “โชคดี” ด้วย ซึ่งโชคนั้นมาแล้วต้องพร้อมรับ หากไม่พร้อมก็จะไม่ได้มันมา หลายครั้งเราทำเต็มที่แต่ไม่สำเร็จ พลาดบ้างก็ไม่เป็นไร เพราะมันสอนให้เราได้เรียนรู้ และทำสิ่งนั้นให้ดียิ่งขึ้นได้

ปีนี้เราได้มอบรางวัลเชิดชูเกียรติ 259 รางวัล และเกียรติบัตร 240 คน

.

ผมกล่าวปัจฉิมโอวาท ให้นักเรียนใช้ “ต้นทุน” ที่ MWIT ไปสร้างสิ่งที่มีความหมายในอนาคต ไม่มองตนเอง มองเพื่อสังคม และถ้ามีโอกาสก็กลับมาช่วย MWIT ต่อไป

.

ที่พี้คสุด คือ งานเลี้ยงอาหารกลางวันโดยผู้ปกครอง มีเกมส์ มีร้องเพลง เด็ก ครู ผู้ปกครอง บรรยากาศดีมาก ช่วงสุดท้ายผู้ปกครองเดินมาขอบคุณ ด้วยการ์ดและพวงมาลัยเล็กๆ คำขอบคุณของผู้ปกครอง เป็นคำพูดที่ซาบซึ้งมากจริงๆ ทำให้ผมคิด จินตนาการMWIT รับลูกของท่านผู้ปกครองมาดูแลตั้งแต่ ม.4 ต้องยอมรับว่าเราไม่รู้จักกัน เราไม่เคยใช้เวลาด้วยกัน MWIT มีแค่พันธะสัญญาต่อรัฐบาล ต่อสังคมไทยว่า เราจะสร้างนักเรียนที่มีความพร้อมในการเรียนต่อระดับอุดมศึกษา และมีโอกาสในการพัฒนาประเทศต่อไป

.

ครูของเราทำตามหน้าที่ ที่ประชาชนจ่ายเงินเดือนให้ทำ แต่สิ่งที่มากกว่านั้น คือ ครูของเรา หลงกล “รัก” นักเรียนที่เข้ามาใหม่ เสมือน “ลูก” ไม่รู้จักกันมาก่อน แต่ก็คิดว่าเขาเหมือนลูก ก็เพราะคุณพ่อคุณแม่ของลูก ฝากให้ดูแล... เหมือนลูก ฝากไว้กับโรงเรียน ฝากไว้กับครู MWIT

ครูของเราจึงทำหน้าที่มากกว่า อาจารย์ที่สอนหนังสือ เราดูแล ตั้งแต่เช้าจรดเย็น ยันดึก แล้วตื่นมาตอนเช้า ครูผู้สอนทุ่มเทปั้นเด็กให้มีความรู้รอบด้าน ให้เก่งเฉพาะทาง สามารถสร้างองค์ความรู้ใหม่ ผ่านการทำโครงงานวิจัย เข็นให้นักเรียนกล้าคิด กล้าทำ กล้านำเสนอ ครูหอพักดูแลชีวิตในโรงเรียนประจำ ให้อยู่ดีมีสุข ครูต้องมาอยู่เวรกลางคืน วันหยุดผิดแปลกไม่เหมือนคนอื่น เวลาชีวิตเข้ากับคนอื่นไม่ได้ ทำให้บางคนก็ต้องเสียสละชีวิตครอบครัว การอยู่พร้อมหน้ากันกับที่บ้าน กับลูก เพื่อดูแลนักเรียน MWIT ครูที่ปรึกษา ดูแล LEARN & LIVE การใช้ชีวิตในโรงเรียนประจำคอยกำกับดูแลให้เรียนครบตามหลักสูตร ทำกิจกรรมให้ผ่านเกณฑ์มาตรฐาน ดูแลสุขภาพกายสุขภาพใจ ทำแบบนี้กับนักเรียนต่อเนื่อง 3 ปี บ่นบ้างท้อบ้าง เหมือนที่พ่อแม่ดูแลลูก ไม่ว่าเหนื่อยแค่ไหน ก็ทำพอผู้ปกครองมาขอบคุณ ภาพความรู้สึกเหล่านั้นก็แล่นมาในหัว ซาบซึ้งในสิ่งที่ครูของเราทุ่มเทแรงกายแรงใจในการทำมาโดยตลอด นี่แหละที่เราใช้คำว่า ความผูกพันระหว่างครูกับนักเรียน ของ MWIT

.

It’s a lifetime relationship.

.

เราใส่จิตวิญญาณเข้าไปในความสัมพันธ์นี้ ในช่วงเวลาสั้น ๆ 3 ปี เพื่อที่จะทำให้มันอยู่ตลอดไป

นี่คือสิ่งที่สะท้อนถึง “คุณค่า” ที่พวกเราทุ่มเท ใส่แรงกายแรงใจลงไป คำขอบคุณจากปากของคุณพ่อคุณแม่ มีความหมายกับพวกเรามาก ขอบคุณนะครับที่ทำให้เรามีความสุข ขอบคุณที่ทำให้คำว่า “เกียรติยศ” มีความหมายที่ดียิ่งๆ ขึ้นไปสำหรับชาว MWIT

.

วรวรงค์ 25 มี.ค. 66

.

ที่มา : Facebook ดร.โอ วรวรงค์ รักเรืองเดช

.

#THESTUDYTIMES #TeenAgeNewsAgency #สำนักข่าววัยเรียน

#GuidetoLearning #NewsFeed #KitNew #คิดนิว #ความคิดใหม่เริ่มได้ที่นี่