(จากเฟซบุ๊ค วีระศักดิ์โควสุรัตน์ Weerasak Kowsurat)อาสา นศ.แรงงานข้ามชาติพิทักษ์ป่าชายเลน…

.

ผมเพิ่งกลับจากการไปเยี่ยมชมป่าชายเลนลุงนรินทร์  หรือ ชื่อเต็มคือศูนย์​การเรียนรู้และปฏิบัติการอนุรักษ์ฟื้นฟูทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมมหาชัย  ตำบลโคกขาม สมุทรสาคร

.

ไปติดตามดูการใช้ทรัพยากรที่ดินติดป่าชายเลนที่ราษฏรเจ้าของโฉนดเดิมยกให้องค์การบริหารส่วนจังหวัดสมุทรสาครเมื่อนานมาแล้ว ให้เป็นศูนย์เรียนรู้และอนุรักษ์ป่าชายเลน

.

กับไปดูผลของการสะสมตะกอนเลนริมฝั่งด้วยการใช้แนวกำแพงไม้ไผ่ปักไว้ในทะเล ซึ่งนับว่ามีผลที่น่าพอใจ

.

มีหลายกลุ่มกิจกรรมมาสนับสนุนการปลูกป่าชายเลนที่นี่ มีผู้มาเรียนรู้ธรรมชาติของสัตว์บก เช่น ลิง ศึกษาสัตว์น้ำอย่างโลมา  สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ แมลง นกบก นกทะเล และนกอพยพที่นี่ต่อเนื่องมากว่า20ปี

.

ป่าชายเลนที่นี่แม้ผืนไม่ใหญ่มหึมา แต่ก็มีความอุดมสมบูรณ์ตามแบบฉบับ

.

ผู้ดูแลสถานที่นี้คือลุงนรินทร์ บุญร่วม อาสาสมัครจากชุมพร ท่านย้ายมาเป็นทั้งวิทยากร เป็นคนเพาะกล้าโกงกางไว้ปลูกเพิ่ม เป็นคนเฝ้าดูแลต้นไม้ในป่าชายเลน เป็นคนระดมชาวบ้านและห้างร้านที่พอรู้จักเข้ามาช่วยกันอนุรักษ์ชายฝั่ง และระบบนิเวศน์ของที่นี่

.

ผมเดินสำรวจเสร็จก็พบกับกลุ่มวัยรุ่นหนุ่มสาว เหมารถหกล้อเล็กเข้ามาที่ศูนย์แห่งนี้ 2 คันรถ ราว 70 คน

.

ทราบว่าเป็นอาสาสมัครนักศึกษา ชาวพม่ามอญเป็นส่วนใหญ่ กับเป็นนักศึกษากัมพูชา 1 คน ที่ปกติในวันธรรมดาทุกคนมีอาชีพเป็นแรงงานในภาคอุตสาหกรรมห้องเย็นและแปรรูปสินค้าประมงแช่แข็งที่สมุทรสาคร

.

ทุกคนเพิ่งเสร็จจากการเรียนวิชาภาษาไทยในภาคเช้าวันอาทิตย์ แต่งกายในเครื่องแบบนักศึกษาอย่างสง่างาม

.

น้อง ๆ นักศึกษาอายุราว 22-24 ปี ช่วยกันขนน้ำดื่มบรรจุขวดลงมาหลายแพค แล้วเข้านั่งกันเป็นระเบียบเรียบร้อย รอพรรคพวกที่ทะยอยวางสัมภาระที่อาคารฝึกอบรม

.

ในคณะนี้เขามีครูผู้สอนภาษาไทย ซึ่งก็เป็นชาวพม่าเช่นกัน แต่จะใส่เสื้อสีเหลือง เพื่อช่วยทำหน้าที่เป็นผู้บริหารการสื่อภาษาระหว่างคณะนักศึกษา กับเจ้าหน้าที่เครือข่ายแนวร่วมอนุรักษ์ฟื้นฟูธรรมชาติป่าชายเลนและสิ่งแวดล้อมสมุทรสาครซึ่งมากันในนาม  Urban Action Samutsakorn  +มูลนิธิ LPN และ มูลนิธิMMC (Mingkalaba Myanmar Education Training Center ) +เครือข่าย United Solidarity Alliance หรือ เครือข่ายพันธมิตรทางสังคมเพื่อสันติภาพแรงงานข้ามชาติ และเครือข่ายทางสังคมแรงงานข้ามชาติชาวเมียนมาร์ในประเทศไทย  Migrant Labour Group  มาช่วยอำนวยความสะดวก

.

ผมและนาวาตรีวรวิทย์ เตชะสุภากูร อดีตผู้ช่วยรัฐมนตรีท่องเที่ยวซึ่งขับรถมาด้วยกัน จึงเข้าไปนั่งฟังการบรรยายสรุปของเจ้าหน้าที่ร่วมกับน้อง ๆ

.

คุณโทนี่ ช่อสุวรรณ นักธุรกิจในสมุทรสาครที่มาช่วยสนับสนุนกิจกรรมเล่าว่า น้อง ๆ หลายคนในกลุ่มนี้เคยมาช่วยทำกิจกรรมเก็บขยะในป่าชายเลนที่นี่และหลายคนเคยมาช่วยคัดแยกขยะ  หรือเคยมาทำความสะอาดขวดแก้วก่อนการคัดแยกเพื่อส่งมอบให้เทศบาลพื้นที่รับไปดำเนินการต่อ บางคนมาทำกิจกรรมนี้ราว 6-8 ครั้งแล้ว

.

กิจกรรมนี้เก็บขยะทะเลจากป่าชายเลนขึ้นมาสะสมไว้รอคัดแยก ปริมาณเกือบจะพันกิโลกรัมแล้ว

.

ผมจึงขึ้นกล่าวแสดงความชื่นชมและขอบคุณน้อง ๆ นักศึกษาแรงงานข้ามแดนเหล่านี้ผ่านล่ามของกลุ่ม

.

คุณผู้อ่านครับ

.

น้อง ๆ เหล่านี้หลายคนเกิดในประเทศไทย ทุกคนทำงานชำแหละปลา แกะกุ้ง แพ้คสินค้าอาหารในโรงงานแปรรูปสัตว์น้ำที่มหาชัย สัปดาห์ละ 6 วัน

.

มีวันพักผ่อนวันเดียวคือวันอาทิตย์

.

แต่ด้วยรักจะมีการศึกษา จึงแห่กันไปเข้าชั้นเรียนภาษาไทยหรืออังกฤษทุกเช้าวันอาทิตย์

.

เสร็จแล้วออกเงินร่วมกันเหมารถมาทำกิจกรรมอาสาสมัครเพื่อสิ่งแวดล้อมในท้องถิ่น  จบกิจกรรมแล้วจะไปทานอาหารกลางวันร่วมกันแล้วไปทัศนศึกษา หรือไปไหว้พระกันต่อช่วงบ่าย ก่อนแยกย้ายในช่วงเย็นเพื่อเตรียมตัวเริ่มงานในสัปดาห์ใหม่

.

น้อง  ๆมากันในชุดนักศึกษาสีขาว สะอาดเอี่ยมทุกคน

.

นับว่าน่าชื่นชมมาก แม้น้องจะต้องคอยระมัดระวังเสื้อผ้าไม่ให้เลอะเทอะจากกิจกรรมที่มีทั้งลุยเข้าป่าชายเลนไปเฟ้นหยิบขยะออกมาจากเลนตมเพื่อใส่กระสอบ นำออกมาส่ง

.

บ้างก็ไปทำหน้าที่เทของในกระสอบออกมาคัดแยก เพื่อจำแนกประเภท

.

บ้างไปนั่งล้อมกะละมังใส่น้ำขนาดใหญ่เพื่อทำหน้าที่ขัดล้างขวดแก้วและขวดพลาสติกให้สะอาดจากคราบโคลนเลนอย่างคล่องแคล่ว

.

ผมและผู้ช่วยรัฐมนตรีวรวิทย์เห็นแล้วอดไม่ไหวต้องขอกระโดดเข้าร่วมกิจกรรมไปด้วย

.

เจ้าหน้าที่มูลนิธิและเครือข่ายจัดแจกถุงมือสำหรับใช้ทำกิจกรรมในแต่ละฐาน

.

เราใช้เวลาราว 2 ชั่วโมงก็พัก  ไปล้างมือไม้ แล้วกลับขึ้นรถเพื่อไปทานอาหาร และทำสันทนาการกันต่อ

.

แม้วันนั้นจะเหงื่อไหลไคลย้อยไปตาม ๆ กัน และยังสื่อสารกันได้ด้วยข้อจำกัดด้านภาษา แต่เราก็สัมผัสได้ถึงความสุขใจของทุกฝ่ายที่ได้มีส่วนร่วมในกิจกรรมดี ๆ อย่างนี้

.

กิจกรรมที่ทำให้เราเห็นศักดิ์ศรี เห็นความเสียสละเป็นหมู่คณะ ของผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้ใช้แรงงานวัยกระเตาะ ที่ยังพูดไทยไม่ถนัด แต่รักสังคมส่วนรวม  รักธรรมชาติ รักพวกพ้อง รักวัฒนธรรมของชนชาติ รักสงบ และรักจะมีความรู้ และความก้าวหน้า พากันออกมาทำกิจวัตรที่แม้ไม่มีการแปลเป็นภาษา

.

แต่กลับเป็นสิ่งที่เป็นสากลยิ่ง

.

น่าประทับใจโดยไม่ต้องแปลเลย

.

จริง ๆ ครับ

.

วีระศักดิ์โควสุรัตน์ สมาชิกวุฒิสภา

กรรมาธิการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ของวุฒิสภา

อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา